والدین نقش سنتى تربیتى شان را بازیابند

چرا بعضی از والدین نسبت به نوجوانان سخت گیری می کنند؟

والدین به این دلیل نسبت به نوجوانان و جوانان سخت گیری می کنند که:

1-آنها قبلاً مسئولیت مراقبت و حفظ فرزندانشان را به عهده داشته اند و اکنون قبول این نکته برایشان مشکل است که نوجوان به یکباره از زیر تسلطتشان خارج شود.

2-والدین نوجوانانشان را دوست دارند و همیشه سعادت آنها را می خواهند و چون نگران تربیت آنها هستند، نمی توانند از دادن پند و اندرز به آنها خودداری کنند.

3-والدین مسئول تربیت فرزندانشان هستند و اگر مشکلی برایشان به وجود آید، مردم والدین را مقصر خواهند شناخت.

4-شاید والدین به علت بی اطلاعی ندانند که باید چه مقدار آزادی به نوجوانان و جوانان بدهند.

5-گاهی والدین می خواهند به همان طریق که خود پرورش یافته اند، فرزندانشان را تربیت کنند. غافل از این که اوضاع کنونی با سابق فرق کرده است. در ضمن آنها می خواهند فرزندانشان را از خطرات و ناراحتی ها مصون نگه دارند. 

والدین نقش سنتى تربیتى شان را بازیابند

مدت هاست والدین در آموزش نکات تربیتى و اخلاقى به فرزندشان بى توجهى نشان مى دهند. نتیجه نسل هایى است که شیوه روابط اجتماعى صحیح را نمى داند و یا در کار حرفه اى، نحوه رفتار با مشترى را بلد نیست و اخلاق حرفه اى را رعایت نمى کند. فروشندگانى که به مشتریان اخم مى کنند و مشترى را مى رانند و یا به دیگرى پاس مى دهند، پزشکانى که حوصله شنیدن حرف هاى بیمارشان را ندارند، کودکانى که نه سلام مى دهند و نه خود را ملزم مى بینند به دیگران احترام بگذارند، نوجوانانى که بد راه مى روند و بى ادبانه و بلند صحبت مى کنند و شیوه صحیح غذاخوردن را نمى دانند و ... رانندگانى که بد مى رانند و به دیگران بد و بیراه مى گویند، نتیجه کمرنگ شدن آموزش نکات تربیتى و اخلاقى اند. هر چند که والدین و مدارس در آموزش نکات اخلاقى و تربیتى تعیین کننده اند، ولى رسانه ها و موعظه ها هم مى تواند کارساز باشد. خود بچه ها هم باید بدانند که فراگرفتن این اصول برای روابط اجتماعی مؤثر و زندگی آینده و آینده شغلی شان تعیین کننده است.

از طرفی در شرایطى که زندگى پرتنش شهرها، ترافیک و آلودگى و ... مردم را عصبى کرده، اگر آنها شیوه هاى صحیح رفتارى را هم ندانند به این جو تنش بیشتر دامن مى زنند. در این صورت اگر تصادفى رخ دهد فورى از خودرو پیاده مى شوند و به جاى گفت وگوى محترمانه و سعى در رفع مشکل یقه یکدیگر را مى گیرند و به هم ناسزا مى گویند و در هر شرایط بحرانى دیگرى نمى توانند رفتار درستى بروز دهند. بنابراین باید آموزش نکات تربیتى در افراد درونى شود تا آنها در هر موقعیتى براساس اصول اخلاقى و تربیتى رفتار کنند.

البته در هنگام آموزش نکات اخلاقى و تربیتى نباید دائم بر کلمات «نکات انضباطى» و «تنبیه» تأکید کرد. به عبارتى باید سعى کرد نکات تربیتى و اخلاقى را درونى کرد ولى با روش هاى تحمیلى و اجبار نمى توان آن طور که انتظار مى رود به این هدف دست یافت.

هنرى والن، روانشناس فرانسوى نیز مى گوید: «کودک تنها به چیزى توجه مى کند که به آن رغبت دارد. بنابراین باید کوشید در کودک نسبت به آموزش نکات تربیتى رغبت به وجود آورد.»

در صورتى که آموزش درونى شود، شاهد شهروندانى نخواهیم بود که تنها با دیدن پلیس و از ترس جریمه قوانین را رعایت مى کنند، بلکه خود را موظف مى دانند در هر شرایطى به قانون احترام بگذارند. به عبارتى احترام به قوانین و رعایت نکات تربیتى و اخلاقى و رفتار اجتماعى صحیح باعث مى شود در سخت ترین و بحرانى ترین شرایط هم رفتارها از دایره منطق خارج نشود.

در برخى از کشورها که شاید به اندازه ما نیز از منابع تاریخى و کتب اخلاقى بهره مند نباشند، آموزش نکات اخلاقی و تربیتی به حدى جدى گرفته شده که هر شهروندى به خوبى از آنها آگاهى دارد و حتى به صورت ناخودآگاه آنها را رعایت مى کند. 

این مطلب پیش از این در روزنامه ایران چاپ شده است